wander | Taste | Experience

İtalya'yla ilk tanışmam Erasmus sayesinde sonbaharda olmuştu. Bol ağaçlı ve parklı Kuzey İtalya'daydım ve çevremin, gittiğim şehirlerin yeşilden sarıya, sonra da kırmızıya dönüşünü izledim. Bilirsiniz İtalya'da bu renklerde yapılar da oldukça fazladır. Bence bu inanılmaz bir uyumdu ve ne zaman sonbahar gelse açıp bu fotoğraflara bakıyorum <3 Mevsimin şerefine aklımda iz bırakan 5 mekanı sizin için derlemek istedim, bu maddelerden biri belki gelecekteki seyahatlerinizde yakın

Belki de tüm şehirler içinden aşk geçince romantik olur, o yüzden objektif bir yazı olamayacak; ama isteğim, bu güzel şehri benim gözümden aktarmak. Ne de olsa bu şehirde güneş Alplerin üzerinden batıyor, daha ne olsun! Bugün 4. yıldönümümüz, bunun anısına nasıl tanıştığımız ve nasıl başladığımızın hikayesi de olacak bu yazıda. Hatta daha çok kişisel hikayem olacak diyebilirim. Hayatımın en zor ve en güzel son 4 senelik dönemi bu şehirde başladı. Erasmusum tam olarak 12 Eylül

Ivrea, Torino’ya yakın küçük bir köy. Daha önceden oranın meşhur festivalinde portakal savaşı yapıldığını duymuştuk, izlemeye gittik. Şehre girerken yol kenarında kırmızı şapkalar satıyorlar, eğer savaşta sana portakal atılmasını istemiyorsan kırmızı bere takman gerek :) Biz de kırmızı berelerimizi alıp şehre doğru yola koyulduk, festival alanına girdikten sonra şehirdeki her meydanın ayrı bir takımın yeri olduğunu anladım. Diğer takımlar da at arabasıyla meydana giriyor ve n

Erasmusun başından itibaren tabi ki birçok kez pizza yedik, dışarda, evde ama çoğu fast-food pizzaydı. Birkaç kez de öğrenci bütçesinin elverdiği ölçüde orta derecedeki restoranlarda pizza yemişliğimiz vardı. Ancak gerçek bir Napoliten (çünkü en iyi pizzalar Napoli'de olurmuş) pizza düne kadar yememiştik. En sonunda Torino'da Napoli’li bir pizzacı bulduk. Hepimiz parmaklarımızı da yedik. Cansu ♥ pizza con rucola! #pizza #italya

Eveeet, merak ettiğim noeli yaşadık sonunda. Öğleden sonra dışardaydık Piazza Castello'da gösteri vardı onu izlemeye gittik. Sonra da daha önce bahsettiğim Christmas yemeğine gittim Brezilyalı arkadaşlarımla :) Gece yarısına kadar yemek yemeyip beklemek çok garip gelse de (insan soramıyor da ne zaman yiyeceğiz diye, masada türlü türlü yemekler var kimse dokunmuyor) gerçekten güzel geçti, bir sürü yiyecekle karnımız mükemmel doydu, gitar çalıp şarkılar söylediler geç saate kad

çok ara verdim bloga biliyorum çok sular da aktı geçti bu sırada kısa zamanda hayatım çokça değişti belki ben de değiştim-bilemem- başka yerler başka alışkanlıklar başka insanlar başka eğlenceler garip ilişkiler başka bi hayat oldu dolu yaşadım diyebilirim-hala yaşıyorum- insan tabi ki aşksız da mutlu olmayı becerebiliyor son zamanlarda hayattan tad almayı öğrenmiş olduğumu düşünüyorum yine de “Kaf Dağı'nın ardına kaçsa bile aşk var!” sanırım bu yaşıma kadar hayatımda iki ker